راز عادات

[aida68]

راز عادت

وین دایر: « این اندیشه را چراغ راه تان قرار دهید که عادت های نامطلوب را اندک اندک و با ترفندهای مختلف از قلمرو زندگی تان بیرون برانید و به جای آن اندیشه های ناب و خالص بنشانید. »
انسان ها بدون داشتن هیچ گونه عادتی چشم به دنیا می گشایند و عادت ها به مرور زمان و بر اثر تکرار جزء شخصیت آن ها می شوند. اگر می خواهید کاری برای شما به صورت عادت درآید آن را حدود 30 روز تکرار کنید. مثل بیدار شدن از خواب در ساعتی معین، ورزش صبح گاهی و ...
ما و عادت های مان با هم رابطه ای مستقیم و متقابل داریم. زیرا ما عادت های مان را می سازیم و عادت های مان نیز شخصیت و زندگی ما را می سازند.
بخش بزرگی از موفقیت های ما در زندگی و کار وابسته به عادت هایی است که به مرور زمان آن ها را به دست می آوریم. مثل عادت به برنامه ریزی، عادت به مطالعه، عادت به فکر کردن.
برایان تریسی در کتاب عادت های میلیون دلاری خود، راز عادت را نخستین رازی که باید برای بهره برداری از همه توانمندی های بالقوه خود رعایت کنیم، نام می برد.
شما می توانید عادت های خوب و مثبتی را که موفقیت و سعادت را برای تان به دست می آورد و توانایی ها و استعدادهای شما را بارور می سازد، به کمک تمرین و تکرار در خودتان ایجاد کنید. همین طور عادت های بد و منفی خود را کنار بگذارید و از وجودتان بیرون بریزید. مثل عادت به پرخوری و تنبلی.
برای این که عادت های بدتان را ترک کنید باید اعتقاد داشته باشید که با ترک این عادت ها به وضعیت و موقعیت بسیار بهتری در زندگی تان می رسید و از مضرات آن عادت ها در امان می مانید.. مثل عادت به سیگار کشیدن که سلامت را به خطر می اندازد.
اگر عادت های خوب را در خود شکل دهید، قطعا می توانید به ثروت کلانی نیز دست یابید. مثلا از جمله عادت هایی که می تواند شما را به سمت ثروتمندی هدایت کند، عادت به پس انداز کردن و عادت به موقع سر کار رفتن است.
عادت کنید که هر ماه قسمتی از درآمدتان را پس انداز کنید و یا برای سرمایه گذاری در کاری کنار گذاشته، از آن برای خرج و مخارج زندگی استفاده نکنید. این گونه عادت هاست که شما را به ثروتمندی نزدیک می کند.
حرکت به سوی موفقیت و سعادت را نیز برای خود به صورت عادت درآورید. عادت خوب فکر کردن قبل از هر اقدامی را در خود پرورش دهید و عادت کنید که عاقلانه تصمیم بگیرید.

[sepideh.t]

مرسی

[aida68]

خواهش میکنم

[aida68]

چه زود عادت میکنیم!




ما به آدم‌ها زود عادت می‌کنیم. به همان فرمی که روز اول ملاقاتشان کرده‌ایم عادت می‌کنیم. تغییر کردنشان برایمان سخت می‌شود و از دست دادنشان سخت‌تر. به خلق و خوی آدم‌ها عادت می‌کنیم و تغییر آنها در طول زمان را سخت می‌پذیریم. ما حتی به عادت‌های آدم‌ها هم عادت می‌کنیم و تغییر عادت‌های آنها، عادت‌های ما را هم تغییر می‌دهد و پذیرش این موضوع برایمان سخت است.
ما به کارمان زود عادت می‌کنیم. به میزمان، به کامپیوترمان، به همکارانمان. به روتین‌هایی که گرفتارش می‌شویم. گاهی همه این‌ها برایمان سخت و عذاب‌آور می‌شود اما چه می‌توان کرد؟ ما عادت کرده‌ایم که با همین شرایط کارمان را ادامه دهیم و خو بگیریم به روزهایی که از پس روزهای دیگر می‌آید. وقتی صحبت از تغییر این عادت‌ها به‌میان می‌آید دست و دلمان می‌لرزد.
ما به گلدان روی میزمان، به کتاب‌های کتابخانه‌مان، به خودکاری که مدت‌ها با آن می‌نوشتیم، به لباس‌هایی که مدت‌ها داشته‌ایم عادت می‌کنیم و از دست دادنشان برایمان سخت می‌شود.
همه‌ی عادت کردن‌ها بد نیستند. اما در میان همه‌ی این‌ها عادتی رنج‌آور وجود دارد: ما به رنج‌هایمان عادت می‌کنیم. ما عادت می‌کنیم که رنج بکشیم. سال‌ها موقعیت‌های عذاب‌آور را تحمل می‌کنیم چون به آنها عادت کرده‌ایم. مثل این‌که قرصی را هر روز بخوریم و روزی که آن را از ما بگیرند از نبودنش ترس تمام وجودمان را بردارد. ما راحت‌تریم که با رنجی زندگی کنیم تا به تغییر آن دست بزنیم. تغییر همیشه درد دارد، اما با یک رنج می‌توان سال‌ها زندگی کرد و لبخندی پوچ را بر لب‌ها نشاند. می‌توان رنج‌ها را حمل کرد و بی‌پایه و اساس به دنیا گفت که حالم خوب است. این عادت کردن از همه‌ی عادت‌کردن‌ها ترسناک‌تر است.